- саъй
- [سعي]а. кӯшиш, ҷидду ҷаҳд, ғайрат; саъй доштан (кардан) кӯшидан, ғайрат кардан
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
ҷаҳд — [جهد] а 1. саъй, кӯшиш, ғайрат 2. зӯрзанӣ барои иҷрои коре: ҷаҳду кӯшиш (ғайрат), азму ҷаҳд; ҷаҳду ҷадал ҷаҳди бисёр, кӯшиш ва ҷандала; ҷаҳд доштан кӯшиш кардан; ҷаҳд кардан (намудан) а) кӯшиш кардан; б) ғайрат кардан, саъй кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
азм — I [عزم] а. ният, қасд, ирода; азми росих иродаи маҳкам (қавӣ); азму саъй кӯшишу ғайрат, ҷидду ҷаҳд; азм кардан (намудан) ният кардан, қасд кардан; азмро ҷазм кардан сахт миён бастан барои иҷрои коре; азми худро шикастан аз қавли худ гаштан II… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бозкӯшидан — [بازکوشيدن] кӯшиш кардан, саъй кардан; ҷаҳд кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
дав-давак — [دودوک] гуфт 1. даводав, давидани бисёр 2. пешгузарӣ аз якдигар (дар бозии бачагон); дав давак кардан дар давидан мусобиқа кардан; дар роҳи ҳосили мақсад бисёр саъй кардан, давуғеҷ кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
даркӯшидан — [درکوشيدن] кӯшидан, талош кардан, саъй кардан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
иҷтиҳод — [اجتهاد] а. кит 1. кӯшиш кардан, ҷидду ҷаҳд кардан; кӯшиш, саъй, ҷидду ҷаҳд 2. дарёфтан, дарк кардани масъалаҳои шаръӣ дар муқоиса бо Қуръон, ҳадис ва ривоятҳо; дар бар гирифтани илми фиқҳ, муҷтаҳид шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
камтараддуд — [کم تردد] 1. кит. ҷое, ки дар он рафтуомад кам аст, ҷои камҳаракат (мас. кӯча) 2. он ки дар пайи чизе кам саъй мекунад, камташвиш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кардан — [کردن] 1. ба ҷо овардан, анҷом додан (кореро) 2. сохтан, бино кардан 3. ҳамчун феъли ёридиҳанда феълҳои таркибии номӣ месозад: кор кардан, нигоҳ кардан, пайдо кардан, саъй кардан, тасдиқ кардан, тез кардан, хизмат кардан, ҷанг кардан ва ғ. ; аз… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кӯш — [کوش] асоси замони ҳозира ва сиғаи амр аз кӯшидан; кӯшиш кун, саъй кун … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
кӯшидан — [کوشيدن] кӯшиш (ҷидду ҷаҳд, саъй) кардан, ғайрат намудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ